ارزیابی حساسیت سه جمعیتعسلک پنبه Bemisia tabaci (Hom.: Aleyrodidae) به حشرهکشهای ایمیداکلوپرید و آمیتراز

عسلک پنبه (Bemisia tabaci)‎ یکی از آفات مهم گیاهان زراعی، زینتی، مرتعی و گلخانه ای در سرتاسر جهان میباشد. دوره زندگی کوتاه، تعداد نسل زیاد، چندخواری و روش تولیدمثل هاپلودیپلوئید همراه با کاربرد مکرر حشرهکشها برای پایین نگه داشتن جمعیت این آفت زیر آستانه اقتصادی، توانایی این حشره در گسترش مقاومت به حشرهکشها را آسان نموده است. در این تحقیق حساسیت سه جمعیت عسلک پنبه به حشرهکشهای ایمیداکلوپرید و آمیتراز مورد ارزیابی قرار گرفت. زیستسنجی به روش غوطهورسازی برگ در محلول سمی و با استفاده از ماده فرموله شده حشرهکشهای ایمیداکلوپرید و آمیتراز انجام شد. نتایج آزمونهای زیستسنجی نشان داد که LC50 ایمیداکلوپرید روی جمعیتهای گرگان، قم و تبریز به ترتیب 591‎/31، 631‎/32 و 136‎/12 پی پی ام بود. از نظر آماری LC50 جمعیتهای گرگان و قم اختلاف معنی داری با جمعیت تبریز در سطح 95% نشان دادند و جمعیتهای گرگان و قم به ترتیب 6‎/2 و 68‎/2 برابر متحملتر از جمعیت تبریز بودند. LC50 آمیتراز روی جمعیتهای گرگان، قم و تبریز به ترتیب 922‎/1103، 959‎/1084 و 808‎/1598 پی پی ام بدست آمد. جمعیت تبریز نسبت به جمعیتهای گرگان و قم به ترتیب 44‎/1 و 47‎/1 برابر متحملتر بود. اندازهگیری فعالیت استرازی نشان داد که میزان فعالیت استرازی در جمعیتهای مختلف اختلاف معنی داری با یکدیگر دارند و میزان فعالیت استرازها در جمعیتهای گرگان و قم بهترتیب 37‎/1 و 85‎/0 برابر جمعیت تبریز میباشد. در این پژوهش فعالیت استرازها با استفاده از روش الکتروفورز نیز مورد بررسی قرار گرفت و الگوهای باندی متفاوتی در جمعیتهای گرگان، قم و تبریز به دست آمد.