اثر کم کاری تیروئید القاء شده با متی مازول بر میزان عناصر کمیاب مس و روی در سرم موش های سفید صحرایی

غده تیروئید یکی از بزرگترین غدد درون ریز می باشد که هورمون های آن جهت رشد، تکامل و متابولیسم بدن اهمیت دارند. اعمال نرمال این غده، به حضور عناصر کمیاب برای سنتز و متابولیسم هورمون های تیروئیدی وابسته است. عناصر کمیاب مس و روی، نقش مهمی در تنظیم فرایندهای فیزیولوژیکی دارند. این دو عنصر، در حفظ سلامت تیروئید و عملکرد طبیعی آن، دارای اهمیت هستند. لذا در این مطالعه، میزان تغییرات هورمون های تیروئیدی، عناصر مس و روی سرم، وزن غده تیروئید و وزن بدن، در شرایط کم کاری تیروئید القا ء شده با متی مازول در دو دوز مختلف بررسی گردید.
تعداد 21 سر موش سفید صحرایی بالغ جنس نر انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند. گروه کنترل، آب آشامیدنی و گروه تیمار دوز پایین، میزان 20 میلی گرم در 100 میلی لیتر و گروه تیمار دوز بالا، میزان 100 میلی گرم در 100 میلی لیتر از پودر متی مازول حل شده در آب آشامیدنی به مدت 42 روز دریافت نمودند. در پایان دوره، ابتدا حیوانات وزن شدند. پس از بیهوشی و خونگیری از آن ها نمونه های سرم جمع آوری گردید. سطح سرمی هورمون های تیروئید توسط روش رادیوایمیونواسی و میزان عناصر موجود در سرم توسط دستگاه اسپکتروفتومتری جذب اتمی فاقد شعله، اندازه گیری و وزن غده تیروئید نیز تعیین گردید.
یافته های پژوهش: کم کاری تیروئید القاء شده با متی مازول، موجب کاهش معنی دار سطح هورمون های تیروکسین، تری یدوتیرونین و عناصر روی و مس سرم، کاهش وزن بدن و افزایش وزن غده تیروئید در گروه های تیمار نسبت به گروه کنترل شد که این اثرات در گروه تیمار با دوز بالا، نمایان تر بود.
این مطالعه پیشنهاد می کند که کم کاری تیروئید القاء شده با متی مازول، ضمن کاهش میزان هورمون های تیروئیدی و افزایش وزن غده تیروئید و کاهش وزن بدن، سبب کاهش معنی دار وابسته به دوز در میزان عناصر مس و روی سرم خون می گردد. گمان می رود کم کاری تیروئید برخی از اثرات خود را بر بدن، از طریق کاهش سطح عناصر مس و روی اعمال می کند.