بررسی MRI و تظاهرات بالینی در بیماران مبتلا به صرع مراجعه کننده به بیمارستان ولیعصر (عج) 89- 1388

صرع یک اختلال شایع و تشنج یکی از موارد مهم مراجعه به مراکز اورژانس است که سبب وحشت و اضطراب فراوان بیمار و خانواده وی می شود. هدف اصلی این مطالعه، بررسی یافته های تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) مغز و الکتوانسفالوگرافی (EEG)، در بیماران مبتلا به صرع مراجعه کننده با تشنج است.
روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 60 بیمار بیشتر از 18 سال مبتلا به صرع مراجعه کننده با تشنج به بیمارستان ولیعصر (عج) شهر بیرجند انجام شد. موارد تشنج کاذب، تشنج زنان حامله، نوبت غیر اول تشنج و تشنج همراه با تب، از مطالعه خارج شدند. پس از گرفتن شرح حال و معاینه، نتایج اقدامات تشخیصی (EEG، توموگرافی کامپیوتری یا CT و MRI مغز) از طریق پرسشنامه، جمع آوری و سپس به کمک بسته نرم افزاری SPSS (ویرایش 13) تجزیه و تحلیل شد.
60 بیمار، با میانگین سنی 4/34 سال بررسی شدند. شایع ترین نوع تشنج (3/78%)، تونیک کلونیک ژنرالیزه (Grand mal) بود. EEG در 7/51% موارد، غیرطبیعی بود ولی تغییرات اختصاصی، فقط در 3/19% موارد، غیرطبیعی مشاهده شد. CT در 35% و MRI در 50% بیماران، غیرطبیعی بود. در MRI، شایع ترین نوع ضایعه، اسکلروز هیپوکامپ (30% موارد غیرطبیعی) و شایع ترین محل ضایعات صرع زا، لوب تمپورال (7/46%) بود. MRI مغز در گروه 30 سال و کمتر، فقط در 29% بیماران و در گروه بالای 30 سال، در 4/72% بیماران، غیرطبیعی بود (001/0P=)؛ همچنین در بیماران دچار تشنج تونیک کلونیک ژنرالیزه، MRI در 6/42% بیماران و در بیماران دچار سایر انواع تشنج، در 9/76% افراد، غیرطبیعی بود (03/0P=).
نتایج این مطالعه نشان داد که هر چند EEG، ویژگی های اختصاصی برای نوع صرع را فقط در 10% موارد نشان می دهد، ولی در 3/51% بیماران غیرطبیعی است؛ لذا حساسیت آن بیش از CT (35%) و حتی MRI (50%) است. MRI، برتری محسوسی در نشان دادن نوع و محل ضایعه دارد.