بررسی عوامل موثر در دسترسی خانوارهای حاشیه نشین منطقه ی سه شهر مشهد به اینترنت با استفاده از روش شبکه های عصبی

یکی از شاخص های جامعه ی فراصنعتی و موج سومی دسترسی به اینترنت است. اهمیت دسترسی خانوارهای شهری به اینترنت به اندازه ای است که به عنوان یکی از اطلاعات آماری پایه در سرشماری های نفوس و مسکن کشورهای توسعه یافته، از جمله آمریکا، انگلیس، استرالیا و کانادا جایگاه قانونی و مهمی پیدا کرده است و اطلاعات مربوط به دسترسی خانوارها به اینترنت و چگونگی استفاده از آن (پهنای باند، رایانه، اینترنت موبایلی، هزینه های مربوط و علل عدم اتصال به اینترنت) جزو شاخص های مهم در سنجش سطح توسعه ی خانوارها محسوب می شود. در ایران، به ویژه در شهرها، هنوز مساله ی اینترنت و دسترسی به آن مراحل اولیه را می گذراند. علی رغم این که اهمیت دسترسی به اینترنت روز به روز بیشتر احساس می شود، اتصال به آن به دلایلی از جمله نبود رایانه، نبود مهارت فنی لازم، هزینه های بالای بهره برداری، کمبود زیرساخت های ارتباطی و... موجب می گردد اتصال خانوارها به اینترنت، با مشکل روبرو شود. در این تحقیق، مساله ی اساسی بررسی چگونگی دسترسی خانوارهای مناطق حاشیه نشین شهر مشهد، برای مثال منطقه ی سه شهرداری مشهد، به اینترنت و شناسایی علل و عوامل موثر بر آن با استفاده از مدل های شبکه ی عصبی است. معرفی مدل های شبکه ی عصبی به ادبیات علمی ایران در حوزه ی علوم انسانی، به عنوان راهکارهای گذار از روش های معمول و سنتی در تحلیل مسایل اجتماعی است. بدین منظور نمونه ای مرکب از سیصد و دو سرپرست مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصل از آن نشان می دهد، پنجاه درصد خانوارهای مورد بررسی دارای رایانه هستند و بیست و هشت درصد از منزل به اینترنت دسترسی دارند. در میان عوامل موثر بر دسترسی، وجود رایانه بیشترین اهمیت را دارد و پس از آن وضعیت مالکیت و وسعت واحد مسکونی و نهایتا مهارت های فنی و تخصصی، تاثیرگذارند. بر این اساس پیشنهادهایی ارایه شده است.