بررسی تاثیر واش مجدد بر دقت ابعادی دای های گچی تهیه شده با روش قالب گیری پوتی- واش سیلیکون تراکمی

برای بازسازی نسج از دست رفته دندان و جایگزینی آن توسط کراون و بریج، ثبت دقیق دندان ها و بافت های مجاور آن ها ضروری است. روش های زیادی برای قالب گیری وجود دارد ولی امروزه بیشتر از روش پوتی- واش به دلیل سهولت کار و عدم نیاز اختصاصی استفاده می شود. مواد قالب گیری الاستومر سیلیکون به دلیل داشتن قوام پوتی- واش از مواد قالب گیری هستند که برای این منظور کاربرد زیادی دارند. به همین دلیل بحث و اختلاف نظرهای زیادی در مقالات در مورد اثر روش قالب گیری بر دقت رستوریشن وجود دارد. هدف از این تحقیق، تعیین میزان تاثیر واش مجدد بر دقت ابعادی دای های گچی تهیه شده با روش قالب گیری پوتی- واش سیلیکون تراکمی بود.
در این بررسی آزمایشگاهی از یک مدل فلزی که دارای دو دای بود استفاده شد. در یکی از دای ها یک فرو رفتگی به عنوان آندرکات وجود داشت. قالب گیری از مدل اصلی به روش پوتی- واش دو مرحله ای انجام شد و 10 قالب با روش فضا نگه دار و 10 قالب با واش مجدد گرفته شد. پس از ریختن قالب ها روی هم 20 کست گچی تهیه شد و با استفاده از دستگاه پروفایل پروژکتور با دقتی در اندازه میکرون (001/0 میلی متر) ابعاد محل های تعیین شده در نمونه های گچی و مدل اصلی اندازه گیری شد و نتایج به دست آمده با آزمون Student-t مقایسه گردید.
میانگین ارتفاع دای بدون آندرکات در هر دو روش با فضا (69/11) و واش مجدد (44/11) کاهش یافت که از نظر آماری معنی دار بود (با فضا 003/0 = P و واش مجدد 001/0 > P). میانگین قطر دای بدون آندرکات در هر دو گروه با فضا و واش مجدد (به ترتیب 39/10 و 27/10) کاهش داشت که در روش با واش مجدد معنی دار بود (018/0 = P). میانگین فاصله دو دای در هر دو روش با فضا (25/30) و واش مجدد (43/30) افزایش داشت که در روش با واش مجدد معنی دار بود (001/0 > P). میانگین قطر دای زیر آندرکات در روش با فضا نگه دار (33/10) افزایش و در روش واش مجدد (21/10) کاهش داشت که این کاهش معنی دار بود (011/0 = P). میانگین ارتفاع دای بالای اندرکات در هر دو روش با فضا (99/9) و واش مجدد (21/10) افزایش و معنی دار بود (در هر دو مورد 001/0 > P).
روش قالب گیری با فضا نگه دار در تمام ابعاد در مقایسه با روش واش مجدد دقیق تر بود.