بررسی و مطالعه سنگ نگاره های نویافته دشت توس

دشت حاصلخیز توس، واقع در میان دو رشته کوه هزارمسجد و بینالود به لحاظ دارا بودن شرایط زیست محیطی در طول هزاران سال اقوام مختلف را به سوی خود جذب کرده و از کهن ترین ایام، بستر مناسبی را برای زیستن و تداوم حیات انسان فراهم آورده است. کشف دست افزارهای سنگی در میانه دشت و کناره های کشف رود متعلق به دوران پارینه سنگی زیرین، وجود غارهای باستانی و تراکم و تعدد زیستگاه های پیش از تاریخ، تاریخی و دوران اسلامی و عصر حاضر، شواهدی ارزشمند در این زمینه هستند.
در حوالی این زیستگاه ها نگاره های صخره ای متعددی برجای مانده که می توان آنها را گوشه ای از آثار هنری و یادمانهای مردمان ساکن در این زیستگاه ها قلمداد نمود. این نقوش صخره ای در حاشیه های دشت توس پراکنده اند و موضوعات مختلف از قبیل صحنه های شکار، ابزار اولیه، نقوش مسبک انسان برهنه، گاومیش کوهان دار، نقوش و علایم نمادین، نقش انسان در حال نزاع و شکار و انجام مراسم، بزهای کوهی به همراه علامتهای نمادین از قبیل گردونه خورشید در آن ها عرضه شده-اند.
با توجه به قراین و شواهد موجود می توان این نگاره ها را به دوران پیش از تاریخ و تاریخی منسوب نمود که در ادوار بعد نیز ایجاد آنها تداوم داشته است.