بداء در دیدگاه آیت الله نمازی شاهرودی

بداء به معنای آغاز و ظهور رای امری است که اصل همه ادیان الهی است و بر آن اساس خداوند را به قدرت، سلطنت، اختیار، صاحب امر بودن، و مالکیت تام توصیف کردند.
احادیثی در باب عظمت و اهمیت بداء ذکر شده است. بدای خداوند در این است که او در کارهای خویش آزاد است و هیچ اضطرار و لزومی برای خداوند نیست، مشیت و رای و امر او حادث است و تحت سلطنت و اقتدار اوست. ابقای موجودات و افنای آنها نیز برای خداوند هیچ لزوم و اضطراری ندارد و او می تواند امری را مشیت کند، آن را از بین ببرد و امر دیگری جای آن قرار دهد و این ناشی از حریت و سلطنت خداست.
بر اساس احادیث، بداء مسبوق به علم است. علامه نمازی شاهرودی معتقد است بداء در علم مکنون خدا راه ندارد و در علم محمول غیرحتمی خداست.
اثبات بداء برای خدا، رد دیدگاه علوم بشری است که نظام موجود را بر اساس نظام علی و معلولی، نظام تام و اتم می دانند که در آن هیچ تغییر و تبدیلی امکان ندارد.