بهینه سازی طیف رادیویی در ایران با به کارگیری فناوری رادیو شناختگر

توسعه فناوری های وابسته به طیف فرکانس رادیویی و افزایش تقاضا برای آن از یک سو و عدم استفاده کارا از طیف از سوی دیگر، درآینده نزدیک به مشکل کمبود طیف به عنوان منبعی محدود و پرارزش منجر خواهد شد. بکارگیری فناوری رادیو شناختگر این امکان را فراهم خواهد نمود تا مدیریت طیف از حالت سنتی به حالت پویا تغییر یافته و بهره برداری از طیف رادیویی کاراتر شود. در این تحقیق دو رویکرد «تخصیص سلسله مراتبی طیف» و «بازار ثانویه طیف» به سازمان تنظیم و مقررات رادیویی کشور پیشنهاد شده و برای هر رویکرد فرصت ها و تهدیدات برون سازمانی و همچنین نقاط قوت و ضعف های درون سازمانی تعیین شده است. نتایج نهایی نشان داد که در رویکرد تخصیص سلسله مراتبی طیف نقاط قوت خوبی در سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی جهت بکارگیری فناوری رادیو شناختگر وجود دارد ولی با توجه به تهدیدات محیطی بهترین نوع استراتژی تنوع می باشد. اما در رویکرد بازار ثانویه طیف با وجود نقاط قوت مناسب و فرصت های خوب، بهترین نوع استراتژی تهاجم یا پیشروی است.