بررسی کیفیت زندگی ماماهای شاغل در بیمارستانهای شهر همدان

تغییرات ایجاد شده در نظامهای بهداشتی درمانی و تعهد در قبال کیفیت ارایه مراقبت باعث توجه به این مطلب گردیده که چگونه می توان حرف و گروه پزشکی را از شغل و کیفیت زندگی خود راضی نمود و چه مواردی با سطح رضایت آنها در رابطه است. ازآنجا که ماماها نیز جزو این گروه به حساب می آیند عوامل استرس آور می تواند برای آنها تهدیدی روانی اجتماعی به حساب آورده شوند. این مطالعه از نوع مطالعات توصیفی تحلیلی می باشد. جامعه مورد بررسی از ماماهای شاغل بخش های زایمان و مامایی بیمارستان فاطمیه (دولتی) و همچنین بیمارستان بوعلی (خصوصی) و بیمارستان آتیه (وابسته به سازمان تامین اجتماعی) همدان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات فرم کوتاه بررسی پیامد سلامت (SF-36) بوده و با روش سرشماری کلیه ماماهای شاغل در این مراکز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد در تمامی حیطه های کیفیت زندگی ماماهای شاغل در بخش زایمان وضعیت بهتری داشته اند و به نظر می رسد که ماماهای شاغل در بخش زنان در بسیاری از حیطه های اندازه گیری شده حتی از ماماهای شاغل در بخش اورژانس وضعیت بدتری داشتند. استفاده از مهارتهای بالینی متناسب با حرفه آموخته شده از دلایل افزایش کیفیت زندگی می تواند باشد و استفاده از ماماها در بخشهای تخصصی مربوطه می تواند به کارآمدی بیشتر آنها منجر شود.