نام های خاص مشترک در کتیبه های سغدی سند علیای پاکستان و کتیبه های ایرانی میانه غربی (ساسانی پهلوی اشکانی)

کتیبه های سغدی سند علیا مجموعه ای است شامل بیش از 700 سنگ نوشته به زبان های پارتی (2 مورد)، فارسی میانه (2 مورد)، بلخی (2 مورد)، و بقیه به زبان سغدی و نیز نقش برجسته هایی، که بر روی سنگ هایی در کناره این رودخانه کنده شده اند. بر روی بیش تر این سنگ نوشته ها، نام بازرگانان سغدی حک شده است که زمانی از این مکان دیدار کرده اند. این کتیبه ها متعلق به قرن سوم تا ششم میلادی است. وجود نام های فارسی میانه نظیر شاپور، کرتیر، و پاپک در میان نام های سغدی زمانی نزدیک به دوره ساسانی (نیمه قرن سوم تا هفتم میلادی) را تایید می کند.
در این مقاله، ابتدا نام های خاص مشترک بین کتیبه های سغدی و کتیبه های ایرانی میانه غربی (پهلوی ساسانی پهلوی اشکانی) مشخص شده، و سپس شباهت ها و ناهمانندی ها در پایان هر نام آورده می شود.