جایگاه اصالت درمرمت بافت

این پژوهش که با عنوان«جایگاه اصالت درمرمت بافت» ارائه می شود با هدف کیفیت بخشیدن به مفهوم مرمت بافت و ارتقاء مطلوبیت فضای بافت های تاریخی کشورمان انجام شده است. این پژوهش سعی در بازآفرینی دانش مرتبط با مفاهیم هنر اصیل و بومی مرمت از طریق مقایسه نظریه های گوناگون در علوم رفتاری، روان شناسی و مرمت شهری دارد. این نگاه تاثیر دو مولفه حس مکان و حس تعلق، که باعث اصالت بخشیدن به فضای مرمت شده بافت می شوند را در فرضیه خود طرح می کند. این پژوهش به صورت کیفی و بر مبنای روش فرا تحلیل 1که نوعی مرور آثار مکتوب است، نوشته شده است. در کنار این روش از مدل تطبیقی 2برای تبیین و مقایسه مفاهیم استفاده شده است. این روش بر تقابل نظریه های مختلف براساس یافته های پژوهشگران در حوز ه های مختلف علوم مرتبط با مرمت شهری استوار می باشد. روایی این روش بستگی به دقت در جستجوی متون، انتخاب مناسب نظریه ها و استنباط مفاهیم و گزار ه های تحلیل یافته و نتیجه گیری حاصل از تحلیل مجدد یافت ه ها دارد. یافتن مولفه های موثر در اصالت بخشی به مفهوم مرمت بافت و همچنین شناخت جایگاه مشخصی برای یافتن اصالت در علوم مختلف و دیدگاه های مرتبط با هنر مرمت از جمله سوالاتی است که در این پژوهش به آن پاسخ داده می شود. بحث در این مقاله ماندگار کردن بافت به واسطه کیفی کردن مفهوم مرمت، از طریق القاء مفاهیمی همچون شخصیت و کمال بافت و همچنین دانستن جایگاه اصالت و ارزش های آن در شکلگیری فرآیند مرمت میباشد. افزایش و ارتقاء حس تعلق و حس مکان در نهایت منجر به افزایش کیفیت زندگی افراد ادراک کننده بافت شده و فی نفسه در اصالت بخشیدن به فضا در حوزه روا نشناسی گشتالت موثر خواهد بود و تاثیر کیفی آن باعث ارتقاء ادراک زیبایی بافت می شود. امید است با ارائه این مقاله بتوان ضرورت شناخت جایگاه اصالت در مرمت بافت های قدیم خود را بازشناسی نمود.