مقایسه ی اثرات هپارین و انوکساپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدهای عمقی پس از عمل تعویض مفصل هیپ

یکی از مشکلات بی حرکتی، ایجاد ترمبوز وریدهای عمق، به خصوص در اندام تحتانی است. جراحی های بزرگ به ویژه جراحی های اورتوپدی زمینه ساز چنین عوارضی هستند. هدف این مطالعه مقایسه ی اثربخشی تجویز هپارین با انوکساپارین جهت معرفی روش پیشگیری مناسب تر، بود.
در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی آینده نگر تصادفی 120 بیمار که تحت عمل جراحی بر روی مفصل هیپ قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند و به سه گروه زیر تقسیم شدند. یک گروه تحت درمان با هپارین با دوز 5000 واحد هر 8 ساعت، گروه دوم تحت درمان با انوکساپارین با دوز 40 میلی گرم روزانه به مدت 10 روز و گروه سوم تحت درمان با انوکساپارین با دوز 40 میلی گرم روزانه به مدت 20 روز قرار گرفتند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 18 و آزمون های آماری 2χ و ANOVA تجزیه و تحلیل شدند و میزان 05/0 > P معنی دار در نظر گرفته شد.
شیوع ترومبوز ورید های عمقی بعد از عمل تعویض مفصل هیپ با تجویز انوکساپارین به مدت 20 روز نسبت به تجویز هپارین کاهش می یابد. همچنین تجویز انوکساپارین به مدت 20 روز نسبت به تجویز آن به مدت 10 روز از شیوع آمبولی ریوی بعد از این عمل می کاهد. اما بین تجویز هپارین و انوکساپارین در کاهش شیوع آمبولی ریوی و وقوع مرگ بعد از عمل تفاوتی وجود نداشته است.
تجویز انوکساپارین در پیشگیری از ترومبوز وریدی و آمبولی ریوی بر هپارین برتری دارد.