تهیه ی فرم ژل ماسک گلوکانتیم و ارزیابی اثرات بالینی آن در انسان

در حال حاضر ترکیبات 5 ظرفیتی آنتی موان درمان اصلی سالک می باشند. پذیرش شکل داخل ضایعه ی این ترکیبات از سوی بیماران به علت دردناک بودن، کم می شود. بنابراین استفاده از یک فرم موضعی از این ترکیبات ضروری است. در این تحقیق ژل ماسک این ماده تهیه شد و ارزیابی مشخصات فیزیکی- شیمیایی و تاثیر آن در انسان بررسی گردید.
برای ساخت فرآورده از پلیمر های پلی وینیل الکل، سدیم کربوکسی متیل سلولز و هیدروکسی پروپیل متیل سلولز استفاده شد. فراورده ی تهیه شده در یک کارآزمایی بالینی دو سو کور بر روی 40 بیمار (25 مرد و 15 زن) مبتلا به سالک نوع مرطوب بررسی شد. کلیه ی بیماران درمان اصلی (مگلومین آنتی موان داخل ضایعه به صورت هفتگی و کرایوتراپی هر دو هفته) را دریافت کردند. به علاوه، 20 بیمار فرم ژل ماسک گلوکانتیم (2 بار در روز) و 20 بیمار دارونما (2 بار در روز) به مدت 6 هفته دریافت کردند. هر بار میزان تزریق داخل ضایعه ثبت شد. داده ها توسط آزمون های Mann Whitney و Student-t آنالیز شد.
میانگین سنی افراد مورد مطالعه 2/28 سال بود. فراورده ی نهایی ساخته شده از لحاظ فیزیکی- شیمیایی مناسب و دارای شرایط لازم بود. در گروه دریافت کننده ی فراورده 15 نفر بهبودی کامل،3 نفر بهبودی متوسط، 1 نفر بهبودی خفیف و 1 نفر عدم بهبودی داشتند. در گروه شاهد 13 نفر بهبودی کامل، 5 نفر بهبودی متوسط و 2 نفر عدم بهبودی داشتند. همچنین در 1 نفر به علت تشدید ضایعه درمان به صورت سیستمیک انجام گرفت. بهبودی بالینی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (63/0 = P) ولی در گروه استفاده کننده از ژل ماسک گلوکانتیم، میانگین دوز مگلومین آنتی موان داخل ضایعه به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد بود (03/0 = P).
ژل ماسک گلوکانتیم نیاز هفتگی به مگلومین آنتی موان داخل ضایعه را کاهش داد. این کاهش دوز نشان دهنده ی نفوذ مناسب دارو از ژل ماسک در ضایعه می باشد.