جداسازی و کشت اولیه ملانوسیت های پوست انسان و مقایسه ی کشت با و بدون فربول استر

کشت اولیه به دنبال جداسازی سلول ها از بافت انجام می گیرد. جداسازی و کشت اولیه ی ملانوسیت ها با توجه به نقش این سلول ها در محافظت از بدن در برابر اشعه های مضر خورشید، ایجاد رنگ پوست، قرنیه و مو بسیار با اهمیت است. این مطالعه به منظور راه اندازی نحوه ی جداسازی، کشت و تکثیر ملانوسیت ها از پیش پوست نوزاد و پوست پلک افراد بزرگ سال و مقایسه ی دو نوع محیط کشت ملانوسیتی انجام شده است.

برای کشت ملانوسیت ها از نمونه های پیش پوست و پلک استفاده شد. اپیدرم از درم، جدا و مخلوط سلولی حاصل از هضم اپیدرم در محیط های انتخابی ملانوسیتی کشت داده شد. برای تایید ملانوسیت ها پس از جداسازی و کشت از تکنیک های ایمونوسیتوشیمی و واکنش زنجیره پلیمراز معکوس استفاده شد.

نتایج نشان داد که کشت در عدم حضور فربول استر از لحاظ مورفولوژی و از لحاظ چسبندگی سلولی و ویژگی های فیزیولوژیکی ملانوسیت ها به مراتب مناسب تر است. به علاوه، در این بررسی مشخص شد که ملانوسیت های جداشده از پلک افراد بزرگ سال به مراتب دندریتیک تر از ملانوسیت های جداشده از پیش پوست است و تعداد پاساژهای ملانوسیت های حاصل از پیش پوست بیش تر از ملانوسیت جداشده از پلک می باشد.

به صورت مرسوم برای کشت ملانوسیت ها از فربول استر ها استفاده می شود که در این مطالعه کشت در عدم حضور فربول استر و با استفاده از فاکتورهای رشد، بهتر و مناسب تر بود. به علاوه ملانوسیت های حاصل از بافت های جوان تر هم چون پیش پوست برای تحقیقات با توجه میزان بیش تر قدرت تکثیر توصیه می شود.