مرور و معرفی کتاب:ساختارهای اجتماعی مبهم؛ مهاجرت بی قاعده، بازارهای کار اروپا و دولت رفاه

از دهه 1980 که نگرانی ها درخصوص مهاجرت بی قاعده به ایجاد تنش سیاسی در برخی از کشورهای اروپای غربی انجامید، به تدریج، مجموعه ای از چارچوب های تفسیری، تصورات قالبی، خرد بومی، شمایل و شعارها در مورد این نوع مهاجرت شکل گرفت و مهاجرت بی قاعده، به بخشی از یک گفتمان نمادین پیچیده در حوزه عمومی بدل شد. با افزایش قابل توجه این مهاجران، مسائل مهمی به لحاظ علمی و نیز انسان دوستانه مطرح شده و مفاهیمی مانند استقلال ملی سیاسی و عضویت جامعه ای به چالش کشیده شده است. علاوه بر سیاست گذاران، افکار عمومی نیز شمار فراوان افراد خارجی در یک کشور را چالشی برای حاکمیت دولت، دلیلی بر ضعف حکمرانی و نشانه ای از بحران نهادی تلقی می کند. از سوی دیگر، نظریه پردازان انتقادی و فعالان در زمینه مسائل انسان دوستانه، وجود این افراد را گواه قوی تر شدن فرایندهای طرد اجتماعی و نیز پیدایی یک طبقه انقلابی جدید می دانند.
در حال حاضر، پژوهش درباب مهاجرت بی قاعده با ضعف نظریه پردازی مواجه است و این مساله، تحلیل صحیح پویایی ها و اهمیت ساختاری این شکل از تحرک فضایی را دشوار کرده است. مطالعات معطوف به سیاست گذاری و گزارش های سازمان های انسان دوستانه، مهاجرت بی قاعده را یک مساله اجتماعی (که باید درمان شود) درنظر می گیرند و نه یک پدیده اجتماعی یا دغدغه پژوهشی (که باید درک شود). در این مطالعات، مهاجرت بی قاعده، نه یک واقعیت هرروزی، که صرفا یک آسیب اجتماعی قلمداد می شود. فهم بهتر از این مهاجرت، نیازمند توسعه یک چارچوب مفهومی مستقل از دغدغه های سیاست گذارانه و انسان دوستانه است؛ چارچوبی که در آن، مهاجرت بی قاعده، ذاتا به عنوان ویژگی خاص جامعه مدرن تحلیل شود، و تاثیر واقعی بی قاعدگی این مهاجرت بر انواع تعاملات اجتماعی نیز ارزیابی شود.