سیمای خودکشی در استان هرمزگان در سال 1390

خودکشی و اقدام به آن یکی از مسایل و چالش های مهم بهداشتی و اجتماعی به شمار می رود که نه تنها خود فرد، بلکه خانواده وی و حتی اجتماع را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. طبق برآورد سازمان جهانی بهداشت در سال 2000 حدود یک میلیون نفر بر اثر خودکشی فوت شدند. خودکشی در بسیاری از کشور ها جزء 10 علت مرگ و در گروه سنی 35-15 ساله یکی از 3 علت اصلی مرگ است.
این بررسی بر اساس آمارهای جمع آوری شده از سطح استان هرمزگان در سال 1390 صورت گرفته است. داده های جمع آوری شده شامل مشخصات دموگرافیک، روش خودکشی و نتیجه آن بود که با استفاده از نرم افزار SPSS 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حدود 712 مورد خودکشی در سال 1390 در استان هرمزگان ثبت شده است. از این میان 451 نفر (3/63%) مونث و 261 نفر (7/36%) مذکر بوده اند. بیشترین موارد در گروه سنی 15 تا 34 ساله بوده که 2/89% کل خودکشی ها را شامل می شدند. در فصل تابستان و ماه شهریور بالاترین اقدام به خودکشی صورت گرفته است. شایع ترین روش های خودکشی به ترتیب خوردن قرص (7/77%)، حلق آویز کردن (8/8%) و خوردن سم (3/8%) بود. 6/9% مردان و 4/2% زنان خودکشی منجر به فوت داشته اند.
یافته ها نشان می دهد که توجه بیشتر به قشر نوجوان و جوان که بیشترین موارد خودکشی در آنها صورت می گیرد و همچنین اجرای برنامه های جامع و منسجم برای ارتقاء شاخص های بهداشت روان جامعه برای کاهش موارد خودکشی ضروری می باشد.