بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی دانش آموزان دختر منطقه 15 آموزش و پرورش شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوی و هوش هیجانی دانش آموزان دختر منطقه 15 تهران است. این پژوهش از نوع همبستگی و جامعه مورد پژوهش عبارت است از کلیه دانش آموزان دختر منطقه 15 شهر تهران که در سال تحصیلی 91-90 در پایه سوم راهنمایی مشغول به تحصیل بوده اند. نمونه شامل 100 دانش-آموز می باشد که به روش نمونه گیری خوشه ای، انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش نامه هوش معنوی ناصری (1386) و پرسش نامه هوش هیجانی سیبریا شرینک استفاده شد. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از روش های آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار و...) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده شد. نتایج تحلیل داده های پژوهش به شرح زیر است: بین هوش معنوی و هوش هیجانی دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه خودآگاهی هوش هیجانی دانش-آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه خودکنترلی هوش هیجانی دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود ندارد. بین هوش معنوی و مولفه همدلی هوش هیجانی دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه خودانگیزی هوش هیجانی دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد. بین هوش معنوی و مولفه مهارت های ارتباطی هوش هیجانی دانش آموزان دختر رابطه معناداری وجود دارد.