مقایسه کارایی دو نوع پوست بادام در حذف جیوه از محلول های آبی

جیوه از فلزات سنگین با سمیت زیاد است که با توجه به کاربردهای فراوان، از مسیرهای گوناگون وارد محیط زیست می گردد. لذا، حذف آن از فاضلاب از چالش های مهم می باشد. در این تحقیق ابتدا حذف جیوه از محلول آبی با استفاده از دو نوع پوست بادام مورد بررسی و سپس کارایی این دو نوع جاذب با یکدیگر مقایسه گردید.
این تحقیق از نوع تجربی- مداخله ای است. ابتدا نمونه های پوست بادام تهیه و آماده سازی شد. سپس پارامترهای موثر بر فرایند جذب جیوه از جملهpH، میزان جاذب، غلظت اولیه یون و زمان تماس مورد بررسی و بهینه سازی قرار گرفت. کارایی دو نوع پوست بادام از طریق آزمون آماری F و t مقایسه گردید.
بیشترین میزان حذف جیوه در 1/0±5/5pH= و در 10 دقیقه اول تماس صورت گرفت. ماکزیمم ظرفیت جذب مطابق با مدل ایزوترم لانگمویر برای پوست سخت و نرم به ترتیب (به ازای 5 و 7 گرم بر لیتر جاذب) برابر با 34/8±13/135 و 92/7±30/105 میلی گرم جیوه بر گرم جاذب محاسبه شد که از لحاظ آماری (0005/0=P) این اختلاف معنادار است.
هرچند هر دو جاذب در مقایسه با دیگر جاذب های طبیعی، کارایی بالایی در حذف جیوه از محلول های آبی دارند، بررسی های آماری نشان داد ظرفیت جذب جیوه توسط پوست سخت بیشتر از پوست نرم است. پوست بادام به عنوان یک جاذب ارزان، در دسترس و بدون تولید مواد جانبی مضر به صنایعی که دارای فاضلاب حاوی جیوه هستند پیشنهاد می شود.