تاثیر برخی از عوامل عاطفی و دموگرافیک بر رضایتمندی زنان نابارور از زندگی

بر اساس نتایج پژوهش های مختلف، ناباروری با مشکلات عاطفی از جمله افسردگی، نومیدی، فشار روانی، اضطراب و نیز نارضایتی از زندگی مشترک همراه می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برخی از عوامل عاطفی عبارت از برخورداری از حمایت همسر، سرزنش از سوی دیگران، گزارش از احساس فشار روانی، اضطراب، نومیدی افسردگی و گوشه گیری و عوامل دموگرافیک شامل سن، میزان تحصیلات، منزلت اجتماعی، شغل زوجین و نیز نوع خانواده بود. گروه نمونه در این تحقیق شامل 77 زن (با میانگین سنی 26 سال) بود، که به علت مشکل ناباروری به یکی از مراکز درمانی شهر شیراز مراجعه می نمودند. از «پرسشنامه اطلاعات فردی» که به وسیله محققان تهیه و روائی آن با نظر متخصصان احراز گردید به منظور جمع آوری اطلاعات دموگرافیک و سایر عوامل عاطفی استفاده به عمل آمد و برای سنجش رضایتمندی از زندگی «مقیاس رضایتمندی ادواری از زندگی (TSWLS)» مورد استفاده قرار گرفت. این مقیاس، رضایتمندی فرد را از ادوار سه گانه گذشته، حال و آینده زندگی، به تفکیک و نیز به طور کلی مورد سنجش قرار می دهد. روایی و پایایی این پرسشنامه نیز در تحقیق حاضر بررسی و احراز شده است. از روش تحلیل رگرسیون چند متغیره برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده به عمل آمد. نتایج حاصل نشان داد که احساس افسردگی و نومیدی باعث کاهش رضایتمندی زنان نابارور از زندگی گذشته، حال و آینده می گردد ولی برخورداری از حمایت همسر و نیز منزلت اجتماعی شغلی وی رابطه ای مثبت با رضایتمندی این زنان از زندگی کنونی و همچنین مجموع ادوار زندگی دارد. همچنین زندگی در خانواده هسته ای باعث افزایش رضایتمندی زنان نابارور از زندگی کنونی و آینده می گردد. به عنوان نتیجه گیری کلی، یافته های تحقیق حاضر مبین آن است که تاثیر عوامل عاطفی و دموگرافیک بر احساس رضایتمندی زنان نابارور نسبت به ادوار مختلف زندگی یکسان نیست.