چاقی مرکزی در زنان و ارتباط آن با غلظت تستوسترون و استرادیول سرم

چاقی بالا تنه در ایجاد بیماری های متابولیک نظیر افزایش چربی خون، پرفشار خونی، دیابت و بیماری عروق کرونر اهمیت زیادی دارد. ارتباط هورمون های جنسی، خصوصا آندروژن ها با توزیع چربی بدن در زنان به خوبی روشن نیست و نتایج حاصل از مطالعات مختلف متناقص می باشد. در این مطالعه مقطعی ارتباط هورمون های جنسی شامل تستوسترون تام، دهیدرواپی آندرسترون سولفات(DHEA-S)، LH، FSH، استرادیول و انسولین سرم با شاخص های تن سنجی شامل نمایه توده بدن(BMI) و نسبت محیط کمر به باسن (WHR) در 176 زن در فاصله سنی (25.8±6) 18-43 و با نمایه توده بدن (27.5±4.4) 17-51 kg/m2 بررسی شد. در نتایج حاصل، نسبت محیط کمر به باسن با غلظت تستوسترون سرم ارتباط مثبت P=0.05)، (r=0.15 و با غلظت سرمی استرادیول ارتباط منفی P=0.05)، (r=-0.1 داشت. سطح سرمی هورمون های جنسی در زنان چاق و زنان با وزن طبیعی تفاوت معنی داری نشان نداد، در حالی که زنان با چاقی بالا تنه (نسبت محیط کمر به باسن بیشتر از 85/0) در مقایسه با زنان طبیعی دارای سطح بالاتری تستوسترون2.4±0.7 nmol/L) در مقابل 2.1±0.1، (P=0.01 و سطح پایین تری استرادیول سرم 24.1±8.7 pmol/L) در مقابل 57.6±14.5، (P=0.009 بودند. این نتایج موید آن است که تعادل بین تستوسترون و استرادیول عامل مهمی در تنظیم توزیع چربی در بدن است؛ به طوری که بالا بودن میزان تستوسترون و پایین بودن استرادیول احتمالا خطر تجمع چربی در بالا تنه زنان را افزایش می دهد.