کتاب International Handbook of Organizational Crisis Management

مدیران بحران باید با گروه های ویژه ای تعامل داشته باشند؛ گروه هایی که فشار را بر سازمان ها از طریق عملکرد و رویه های کاریشان اعمال می کنند. گروه های فشار می توانند برخی از شرایط بحرانی را تحریک کنند. (به عنوان مثال تحریم محصولات شیری نستله یا بحران سکوهای ذخیره سازی شرکت نفتی برنت اسپار). رسانه ها نیز به این دلیل که علاقه مند به پخش داستان هایی هستند تا شنوندگان و مخاطبین را به خود جذب کنند (شرمن 1989) می توانند به عنوان یک گروه فشار عمل کنند. اسکانلن و آلدرد در سال 1982 متوجه شدند که رسانه می تواند باعث مشکلات زیادی شده و مطالبات گسترده ای را برای اجتماع ایجاد کرده و امکاناتی را جابه جا کند. رسانه یا گرو ه فشار می تواند به طور عام یک کارمند یا سازمان را به عنوان یک شخص بد معرفی کند که این تعریف یک اثر نامتناسب بر شرایط محیطی واقعی آن می گذارد (مایر و هلوشا،1986). تعامل با این گروه ها به فهم حرکت ها و جنبش های آن ها به صورت مداوم و یک نگاه باز، واقعی و منسجم بین واقعیت های عملی و گفته ها، و ایجاد میل برای حل مباحثی که از طرف گروه های فشار مطرح می شوند نیاز دارد.