ارزیابی مدل منطق فازی در مقایسه با سایر مدل های مفهومی در پهنه بندی سیل خیزی با تاکید بر ویژگی های ژئومورفولوژیک، مورد شناسی: حوضه داورزن

سیل مخاطرهای طبیعی و رویدادی ناگهانی، سریع و مخرب است. مطالعات گذشته گویای آن است که علاوه بر ویژگی های بارش، خصوصیات مورفومتریک و ژئومورفوژیک حوضه های آبخیز در کمیت و کیفیت این پدیده نقش اساسی دارند. حوضهی آبخیز داورزن در غرب دشت سبزوار واقع شده است. همه ساله سیلابهای مخربی در این حوضه به وقوع میپیوندد. هدف از این پژوهش، بررسی علل و عوامل موثر در وقوع سیل از جمله، شیب، لیتولوژی، اشکال ناهمواری (تیپ های فیزیوگرافی)، نوع خاک، CN و وضعیت و گرایش پوشش گیاهی و سپس تجزیه و تحلیل سیلخیزی این حوضه است. برای دستیابی به این هدف از روش تلفیق عوامل موثر با استفاده از تکنیک پهنه بندی در مدلهای مفهومی و قابل اجرا در محیط GIS از جمله مدل منطق بولین، مدل شاخص همپوشانی و مدل منطق فازی در قالب لایه های اطلاعاتی استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل بر پایه یک مقایسه تحلیلی و دستیابی به نتایج حاصل از این مدلها استوار است. به کارگیری این مدلها در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی از طریق وزندهی به متغیرهای موثر بر سیل خیزی حوضه بر اساس شدت و ضعف تاثیرگذاری آنها توانسته است شکل گیری سیل را در حوضه و در قالب پهنه های مشخص ارزیابی نماید. همچنین نتایج حاصل از مقایسهی مدلهای به کار گرفته شده نشان میدهد که مدل فازی گاما شاخصترین ابزار مفهومی برای تعیین پهنه های در معرض سیلخیزی در این منطقه میباشد.