مقایسه سولفات منیزیم و نیفیدیپین در جلوگیری از زایمان زودرس

عوارض جنینی و نوزادی در نوزادان نارس نسبت به نوزادن ترم شیوع بیشتری دارد. تعداد زیادی از داروها برای مهار زایمان زودرس بکار رفته اند ولی هیچکدام بطور کامل موثر نبودند. این مطالعه به منظور مقایسه میزان موفقیت نیفیدیپین و سولفات منیزیم در به تاخیر انداختن زایمان زودرس انجام شد.

این مطالعه کارآزمایی شاهد دار تصادفی، بر روی 100 زن باردار با سن حاملگی 37-24 هفته تک قلو و علایم زایمان زودرس مراجعه کننده به بیمارستان الزهرا (س) رشت انجام گردید. زنان با اندیکاسیون مادری یا جنینی جهت ختم حاملگی وارد مطالعه نشدند. زنان بصورت تصادفی در دو گروه 50 تایی (سولفات منیزیم با دوز 4 گرم وریدی loading دوز و سپس 2 گرم در هر ساعت انفوزیون وریدی تا زمان کاهش یا توقف انقباضات رحمی و نیفیدیپین یک کپسول10 میلیگرمی و در صورت عدم قطع انقباض تجویز کپسول دوم) قرار گرفتند و طی مطالعه علائم حیاتی، خونریزی واژینال، پارگی پرده های جنینی، ضربان قلب جنین و انقباضات رحمی و فشارخون کنترل و مقایسه شد. (1N2012062310089: IRCT).

در گروه تحت درمان با سولفات منیزیم زایمان در 48% (24نفر) موارد به مدت بیشتر از 48 ساعت و در گروه تحت درمان با نیفیدیپین زایمان در 72% (36 نفر) موارد بیشتر از 48 ساعت به تاخیر انداخته شد (03/0p=). از 100 زن مورد مطالعه 28 نفر سزارین شدند که بیشترین علت سزارین در دو گروه زجر جنینی بود که در گروه سولفات منیزیم بیشتر از گروه نیفیدیپین بودند. از نظر عوارض بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.

نتایج مطالعه نشان داد که نیفیدیپین در به تاخیر انداختن زایمان بیشتر از 48 ساعت، از سولفات منیزیم موثرتر است.