تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر رضایت جنسی و زناشویی در زوج های جوان

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر رضایت زناشویی و رضایت جنسی زوج های جوان اجرا شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی و طرح پژوهش دو گروهی (آزمایش و گواه) با پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش همه زوج های مراجعه کننده به یک مرکز مشاوره در مشهد بودند که از میان آنان نمونه ای شامل 36 زوج (72 نفر) به صورت در دسترس انتخاب شدند. 36 زوج بر اساس چهار ملاک سابقهازدواج،سطح تحصیلات، سن، و نمره سلامت روانشناختی انتخاب شدند. سپس، زوج ها به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (18 زوج) و گواه (18 زوج) قرار گرفتند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ (اولسون و همکاران، 1987) و پرسشنامه رضایت جنسی (برگ کراس، 1997) بود. در مرحله پیش آزمون، همه زوج ها این 2 مقیاس را تکمیل کردند. سپس، گروه آزمایش در 10 جلسه 3 ساعته، برنامه آموزش مهارت های زندگی و مهارت های جنسی شرکت کردند، در حالی که گروه گواه هیچ آموزشی دریافت نکرد. در مرحله پس آزمون، دوباره هر دو گروه به این دو مقیاس پاسخ دادند. داده ها از طریق تحلیل کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شد. مقایسه نمرات پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که آموزش مهارت ها بر رضایت جنسی و رضایت زناشویی موثر است و نمرات گروه آزمایش پس از دریافت آموزش مهارت ها، در مقایسه با نمراتشان در مرحله پیش آزمون و در مقایسه با گروه گواه، افزایش معناداری داشته است (01/0 > P).