بررسی فراوانی پلی مرفیسم های ژن آنزیم ویتامین K اپوکسید ردوکتاز و ارتباط آن با میزان نیاز به وارفارین در بیماران استان مازندران

هدف از انجام مطالعه حاضر ارزیابی نقش 3 پلی مرفیسم مهم، (-1639G>A، 1173C>T و 3730G>A) ژن VKORC1 در میزان نیاز به وارفارین بیماران استان مازندران می باشد. مطالعه حاضر با 29 بیمار که حداقل 3 ماه تحت درمان با دوز ثابت داروی وارفارین بودند انجام گرفت. DNA استخراج شده از لنفوسیت های خون محیطی بیماران با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به روش PCR تکثیر شده و محصولات PCR جهت تعیین ژنوتیپ، تعیین توالی شدند. جهت بررسی ارتباط بین داده های دموگرافیک بیماران، فاکتورهای ژنتیکی و دوز نگهدارنده وارفارین صورت پذیرفت از آنالیزهای آماری استفاده شد.
در ناحیه 1639G>A، 25 بیمار (2/86 درصد) ژنوتیپ AA، 2 بیمار (9/6 درصد) ژنوتیپ GA و 2 بیمار (9/6 درصد) ژنوتیپ بودند. میانگین دوز مصرفی در ژنوتیپ AA نسبت به دو ژنوتیپ دیگر کمتر، اما INR آنان بیش از دو ژنوتیپ دیگر بود. در ناحیه 1173C>T، 26 بیمار (7/89 درصد) ژنوتیپ TT، 2 بیمار(9/6 درصد) ژنوتیپ CC و یک 1 بیمار ژنوتیپ CT بودند. در ناحیه 3730G>A، 28 بیمار (5/96 درصد) ژنوتیپ GG و 1 بیمار GA بودند. از پلی مورفیسم های مورد مطالعه، تنها پلی مورفیسم -1639G>A ارتباط معنی داری با دوز مصرفی وارفارین داشت.
پلی مورفیسم ژنتیکی در هر سه ناحیه 1639G>A-، 1173C>T و 3730G>A بیماران مشاهده شد. پلی مورفیسم ناحیه -1639 G>A در دوز وارفارین مورد نیاز بیماران موثر بود. ارتباط دوز مورد نیاز وارفارین و INR حاصله با نوع پلی مورفیسم بیماران مطالعه حاضر با دیگر مطالعات همخوانی داشت، اما از نظر درصد ژنوتیپ های مشاهده شده در هر ناحیه تفاوت هایی با سایر جمعیت ها مشاهده شده است.