الگوی سیاست گذاری اجتماعی علم و کاربرد آن در ایران

یکی از ابعاد مهم سیاست گذاری علمی ،توجه به مسایل اجتماعی است.نوع نگاه به پویایی های علم باعث می شود زمینه های اجتماعی متفاوتی مورد توجه قرار گیرد.در این مقاله،تعیین دلالت های مناسب سیاست گذاری علمی در حوزه اجتماعی با تاکید بر انواع پویایی شناسی علم مدنظر قرار گرفته است.نخست تلاش شده است تا گونه شناسی جامعی از رویکرد های مختلف به دینامیک های تولید علمی ارایه شود.الگوی دو وجهی اریه شده در دو بعد خرد و کلان ، پویای های اجتماعی علم را توصیف می کند.بر مبنای این گونه شناسی ،مسایل مهم مورد مناقشه در حوزه سیاست گذاری علمی ، همچون رویکرد نخبه گرایانه، فرار مغزها ، سیاست های آموزشی و مانند آن ها ارزیابی شده اند.در مورد هر یک نیز تلاش شده است تا سیاست های کاربردی استخراج و معرفی شوند