بررسی میزان اثربخشی تزریق کورتیکواسترویید داخل غلاف تاندون خم کننده با هدایت سونوگرافی در درمان بیماری شست ماشه ای

پیش گیرافتادن تاندون خم کننده پولیسیس لونگوس در محل پولی A1 شایع ترین علت ایجاد علایمی چون گیرکردن و درد در هنگام خم و راست کردن شست است که به آن شست ماشه ای گفته می شود. هدف از این مطالعه، تعیین میزان اثربخشی تزریق کورتیکواسترویید به درون غلاف تاندون با هدایت سونوگرافی برای درمان این بیماری بود.
در یک مطالعه آینده نگر 104بیمار (7 مرد و 97 زن، 112شست ماشه ای) با تشخیص بالینی «شست ماشه ای» در یک مرکز درمانی در شهر رشت طی 2 سال تحت تزریق کورتیکواسترویید با هدایت التراسوند قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 63/7± 11/52 سال بود. روند بهبودی بیماران با رتبه بندی سیستم «کوئینل» پیش از تزریق و پس از آن در 5 مقطع (3 و 6 هفته، 3و 6 و 12ماه) بررسی شد.
در طول یک سال پس از تزریق اول از 112 شست، 15مورد (4/13%) به تزریق مجدد و/ یا جراحی نیاز پیدا کردند که در 12مورد (80%) تزریق مجدد، در 2 مورد جراحی و در 1 مورد ابتدا تزریق مجدد و سپس به دلیل عدم بهبودی، جراحی صورت گرفت. کاهش رتبه کوئینل در تمامی شست ها پس از تزریق از نظر آماری معنادار بود (0001/0=p). در پایان یک سال پس از تزریق 111شست (1/99%) کاملا بدون علامت بودند.
تزریق کورتیکواسترویید داخل غلاف تاندون خم کننده انگشت شست با هدایت التراسوند روش موثری در درمان بیماری شست ماشه ای است و نیاز به انجام عمل جراحی را کاهش می دهد.