ارزیابی مقاومت ارقام و لاین های پیشرفته جو به بیماری سیاهک سخت (Ustilago hordei) و مقایسه روش های مایه زنی برای ایجاد آلودگی مصنوعی در مزرعه

با توجه به حساسیت بسیاری از ارقام جو خصوصا ارقام بدون پوشینه به بیماری سیاهک سخت و با توجه به این که ایجاد آلودگی مصنوعی بذر با عامل بیماری برای ارزیابی مقاومت بسیار دشوار است و روش های به کار رفته مانند اسپور پاشی سطح بذر کارائی لازم را ندارند، در این پژوهش مقاومت ارقام تجاری و لاین های امید بخش جو با سه روش آلودگی طی سه سال مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تامین بذر آلوده برای این آزمایش، در سال اول (1384) 27 ژنوتیپ جو بدون پوشینه و پوشینه دار در مرحله گرده افشانی در مزرعه به روش اسپور پاشی روی سنبله مایه زنی شدند. سال دوم و سوم این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. سه روش مایه زنی (آلوده سازی فقط در مزرعه به روش اسپور پاشی روی سنبله، آلوده سازی فقط در آزمایشگاه با سوسپانسیون اسپور و آلوده سازی در مزرعه + آلوده سازی در آزمایشگاه(و شاهد بدون مایه زنی به عنوان عامل اول و 27 لاین پیشرفته و رقم جو به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. پس از ظهور بیماری تعداد و درصد سنبله های آلوده در هر تیمار شمارش شد.اطلاعات به دست آمده پس از تجزیه واریانس به روش دانکن مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمارهای روش آلوده سازی ارقام در مزرعه + آلوده سازی در آزمایشگاه موثرترین روش آلوده سازی ارقام بود و پس از آن تیمار آلوده سازی فقط در آزمایشگاه آلودگی بالا و قابل قبولی ایجاد کرد. روش آلوده سازی فقط در مزرعه آلودگی مناسبی را ایجاد نکرد. در این آزمایش لاینMOLA/SHYRI//ARUPO*2/JET/3/... مقاوم ترین و رقم جو جنوب حساس ترین ژنوتیپ ها بودند.