تاثیر تمرین هوازی تداومی و بی تمرینی بر پارامترهای ساختاری و عملکردی

تمرین منظم و هوازی می تواند موجب هایپرتروفی قلب از نوع فیزیولوژیک شود. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر تمرین هوازی تداومی و بی تمرینی بر پارامترهای ساختاری و عملکردی بطن چپ مردان سالم است. بدین منظور، 10 دانشجوی مرد غیرورزشکار به طور داوطلب انتخاب شدند و در برنامه تمرینی هشت هفته ای، هفته ای، سه روز با 70 درصد HRBmaxB شرکت کردند. پس از پایان هشت هفته، آزمودنی ها چهار هفته در دوره بی تمرینی به سر بردند. در هر جلسه، تمرین دو تداومی به مدت 45 دقیقه انجام شد. پارامترهای ساختاری و عملکردی بطن چپ با روش اکوکاردیوگرافی اندازه گیری شد. با استفاده از آزمون t وابسته، بین ESD، PWT، FS % و EF % پس از هشت هفته، در مقایسه با قبل از تمرین تفاوتی معنی دار (05/0 (P< و بین EDD، IVS، LA، AO، HR، SBP و DPB تفاوتی غیرمعنی دار (05/0 (P> مشاهده شد. بین EDD، FS % و EF % پس از چهار هفته بی تمرینی پس از تمرین، در مقایسه با هشت هفته تمرین تفاوتی معنی دار (05/0 (P< و بین ESD، IVS، PWT، LA AO، HR، DPB و SBP تفاوتی غیرمعنی دار مشاهده شد (05/0 (P>؛ در نتیجه، تمرین هوازی تداومی و بی تمرینی می تواند بر پارامترهای ساختاری و عملکردی بطن چپ مردان سالم تاثیر گذارد.