بررسی عوامل موثر بر تنش شغلی پرستاران شاغل در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی زنجان در سال1390

پرستاران در معرض عوامل تنش زای گوناگونی در محیط کار قرار می گیرند. بدیهی است که تنش شغلی بر سلامت جسمی و روانی پرستاران و کیفیت کار آنان تاثیر می گذارد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین میزان تنش شغلی پرستاران و شناسایی عوامل موثر بر آن است تا با شناخت بهتر این عوامل جهت کاهش آن ها مداخلاتی انجام شود.
در این مطالعه مقطعی، نمونه گیری طبقه ای- تصادفی به کار برده شد و 241 پرستار از بین پرستاران شاغل در بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی زنجان وارد مطالعه شدند. برای جمع آوری داده ها از دو پرسش نامه، ویژگی های شغلی و پرسش نامه تنش شغلی پرستاران (Nursing stress scale یا NSS) استفاده شد. داده ها با آزمون های آماری Kruskal-Wallis، Mann-Whitney U و Spearman correlation و به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتا یج: در این مطالعه 2/1 درصد پرستاران مورد مطالعه تنش کم، 1/48 درصد تنش متوسط و 6/50 درصد نیز تنش زیادی را در محیط کار خود تجربه می کردند. جنس مونث (007/0 = P) و افراد با انگیزه پایین برای ادامه تحصیل (050/0 = P) به طور معنی داری تنش شغلی بالاتری داشتند؛ در حالی که بین سن، وضعیت تاهل، نوبت کاری، سابقه کار، بخش محل کار، میزان اضافه کاری و تعداد فرزندان با استرس شغلی ارتباط معنی داری به دست نیامد.
میزان تنش شغلی پرستاران در زنجان بالا بود. به نظر می رسد انجام مداخلاتی برای گروه های در معرض خطر از جمله کاهش تعارض با پزشکان و یا درگیری با دیگر پرستاران موجب کاهش تنش شغلی در پرستاران خواهد شد.