آیا روش های نوین تدریس، اثربحشی لازم را در آموزش علوم پزشکی ایران دارند؟: مرور سیستماتیک
معرفی روش های نوین تدریس، چالش هایی در آموزش به ویژه در آموزش علوم پزشکی به وجود آورده است. هر کدام از این روش ها دارای کاربرد، جایگاه معایب و مزایای متعددی است. این مقاله مروری سیستماتیک می باشد و با هدف بررسی اثربخشی روش های نوین تدریس در آموزش علوم پزشکی انجام شد.
تعداد پایگاه ها و مطالب مورد جستجو شامل Magiran، SID، Iranmedex، Irandoc، Scopus، Web of Sciences و مجلات ایرانی چاپ شده به صورت دستی بود که توسط 2 نفر پایگاه ها با کلید واژه های (تدریس، آموزش و علوم پزشکی) جستجو شد و با اعمال معیارهای ورود و بررسی کیفیت روش شناسی پژوهش ها، مقالات را انتخاب کردند که 32 مورد از آن ها به صورت مداخله ای (تجربی و نیمه تجربی) بود، وارد مطالعه شد. تحلیل حساسیت مقالات از نظر حجم نمونه، طراحی مطالعه و تاثیر مداخله انجام شد. سنتز کیفی مقالات و تحلیل حساسیت انجام شد.
افزایش میزان یادگیری، افزایش رضایت، افزایش تعاملات بین فردی، افزایش تعامل فراگیران، ماندگاری اطلاعات، افزایش مشارکت و همکاری، دریافت بازخورد و خود تنظیمی فراگیران در شیوه بحث گروهی و مضامین کسب عقاید حرفه ای، مهارت های ارتباطی، کشف راه حل کسب دانش علمی، افزایش میزان یادگیری و رضایت دانشجویان، محبوبیت و مقبولیت، تعمق و تامل پیرامون مساله، در نظر گرفتن راه حل های مختلف و انتخاب بهترین راه حل، افزایش خود پنداره مثبت، افزایش انگیزه درونی، ایجاد علاقه بر یادگیری، لذت از یادگیری، توسعه تفکر انتقادی، مهارت های مطالعه، رضایت بالاتر، افزایش کیفیت آموزش، یادگیری بادوام و افزایش خود کارامدی در روش های حل مساله، بسته های فراشناختی و نقشه مفهومی بود.
روش های نوین تدریس که شامل روش حل مساله، روش بحث گروهی، روش بسته های فراشناختی و روش نقشه مفهومی می باشد، در افزایش یادگیری، رضایت دانشجویان از روش تدریس و مشارکت دانشجویان و دوام بیشتر یادگیری تاثیر داشت.
تدریس ، روش های تدریس ، روش حل مساله ، بحث گروهی ، شناخت ، نقشه ، مفهوم ، علوم پزشکی ، آموزش ، مرور سیستماتیک
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.