فضای اخلاقی حاکم بر محیط های بیمارستانی از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه

پرستاران بخش های مراقبت ویژه به دلیل محیط خاص کاری خود همواره در معرض تنش اخلاقی قرار دارند. تاکنون کمتر میزان تنش اخلاقی پرستاران ایرانی شاغل در بخش های مراقبت ویژه مورد بررسی قرار گرفته است. بنابراین، هدف این پژوهش بررسی فضای اخلاقی حاکم بر محیط های بیمارستانی از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های تبریز و مراغه است.
این مطالعه توصیفی در سال 1388 در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در شهرهای تبریز و مراغه انجام گرفت. جامعه این مطالعه کلیه پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بالغین بیمارستان های مذکور بودند که با روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار فضای اخلاقی بیمارستان (The hospital ethical climate survey): این پرسشنامه در سال 1991 میلادی توسط والتز، استیکلند و لنز ابداع شده است و حاوی 45 گزینه در مقیاس لیکرت 5 گزینه ای است که گزینه های آن از «همیشه کاملا درست است» تا «همیشه کاملا درست نیست» متفاوت است. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.
در این مطالعه120پرستار شرکت نمودند. اکثر پرستاران مورد بررسی زن، متاهل، دارای مدرک کارشناسی بوده و دارای پست پرستار بودند. همچنین، میانگین سن پرستاران 57/4±91/32 سال بود. سابقه کل کار بالینی پرستاری در این پرستاران 02/4±93/7 سال بوده و سابقه کار بالینی این پرستاران در بخش مراقبت های ویژه 32/3±34/5 سال بود. مشخص شد که از دید 118 پرستار (3/98 درصد) این محیط ها در سطح مناسب و از دید 2 پرستار (7/1 درصد) در حد خوب بوده است.
نتایج نشان دهنده کیفیت متوسط فضای اخلاقی حاکم بر محیط های مورد بررسی بوده است، هرچند جهت بهبود وضعیت باید اقدامات بیشتری از طرف مدیران پرستاری صورت گیرد.