ارایه مدل نحوه تصمیم گیری در اجرای مانور سبقت در راه های دو خطه برون شهری

یکی از مانورهای مطرح رانندگی در راه های دوخطه برون شهری، سبقت می باشد. از آنجایی که در این مانور تنها راه برای عبور از وسیله نقلیه کندرو استفاده از خط مخالف حرکتی است و خود این خط نیز از بار ترافیکی در جهت عکس برخودار می باشد، انجام آن با خطراتی همراه است که اگر به طور ایمن صورت نپذیرد، تصادف شدیدی را به دنبال خواهد داشت. بنابراین دانستن نحوه ی تصمیم گیری و رفتار سبقت رانندگان در این نوع راه ها کمک شایانی به تحلیل ایمنی، سطح سرویس و عملکرد مدل های حرکتی عبور و مرور می کند. رفتار و استراتژی های بکارگرفته شده توسط راننده از عوامل تاثیرگذار برتصمیم گیری، اجرا و اتمام مانور سبقت محسوب می شوند. در این تحقیق رفتار راننده بعنوان عامل اصلی در اجرای مانور سبقت در سه بخش تعقیب خودرو، تغییرخط و پذیرش گپ مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه انواع استراتژی های به کار گرفته شده توسط رانندگان در حین اجرای سبقت بررسی گردید، در انتها نیز با کمک از نتایج بدست آمده از این بررسی ها، مدلی برای نحوه تصمیم گیری و اجرای سبقت در راه های دوخطه برون شهری ارائه شد. نتایج بررسی ها معلوم کرد که عوامل روانشناختی در رفتار تعقیب، تغییرخط و پذیرش گپ دخیل می باشند. انگیزه اصلی در تغییر خط رانندگان در راه های دو خطه، تمایل به حفظ سرعت مطلوب می باشد. بررسی ها نشان داد علاوه بر عامل انسانی، شرایط ترافیکی خط مجاور نیز در پذیرش گپ موثر می باشد. استراتژی های بکار گرفته توسط راننده نیز به شرایط ترافیکی راه و همچنین شرایط روانی راننده باز می گردد. در مدل تصمیم گیری ارائه شده برای مانور سبقت، گپ مناسب و مسافت دید کافی به عنوان عوامل اصلی در اجرای سبقت لحاظ شدند.