مقایسه تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم به تنهایی و تواما با کرایوتراپی در درمان لیشمانیوز جلدی روستایی:کارآزمایی بالینی تصادفی

این مطالعه با هدف مقایسه اثرات درمانی دو روش درمانی تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم و روش کرایوتراپی به همراه تزریق داخل ضایعه در درمان لیشمانیوز جلدی در استان قم انجام شده است.
در این مطالعه کارآزمایی بالینی، بیماران مبتلا به لیشمانیوز جلدی به صورت تصادفی به دو گروه اختصاص داده شدند. گروه اول تحت درمان با گلوکانتیم به روش تزریق داخل ضایعه به طور هفتگی و گروه دوم تحت درمان با روش درمانی تواما تزریق داخل ضایعه و کرایوتراپی به صورت یک هفته در میان قرار گرفتند. پس از 7 و 12 هفته، درمان ضایعات مورد پایش قرار گرفت. بهبودی به صورت راپیتلیازاسیون کامل و از بین رفتن سفتی در نظر گرفته شد.
از 197 بیمار مبتلا به سالک، 112 بیمار با عامل لیشمانیو ماژور، در مطالعه شرکت کرده و دوره درمان را کامل نمودند. 54 بیمار با 116 ضایعه، تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم و 58 بیمار با 115 ضایعه، کرایوتراپی و تزریق داخل ضایعه به صورت تواما را دریافت داشتند. در گروه گلوکانتیم با تزریق داخل ضایعه 1/48% ضایعات و در گروه کرایوتراپی به همراه تزریق داخل ضایعه 2/72% ضایعات پس از 7 نوبت درمان شدند و پس از 12 نوبت درمان، 100 درصد ضایعات تحت درمان توام و 91% ضایعات تحت درمان با گلوکانتیم داخل ضایعه از نظر بالینی، بهبود کامل یافتند. برای پایان هفته هفتم خطر نسبی (حدود اطمینان) 86/1 (15/3 - 1/1) به دست آمد و برای پایان هفته دوازدهم 23/2 RR= و (3/4 - 7/2=CI95/0) محاسبه گردید که از نظر آماری معنادار می باشد (02/0P<). بین میزان بهبودی در دو گروه تحت درمان از نظر آماری رابطه معناداری دیده شد (05/0P<).
کرایوتراپی به همراه تزریق داخل ضایعه به صورت تواما در مقایسه با روش تزریق داخل ضایعه گلوکانتیم روش درمانی موثرتری بوده و دوره درمان را کاهش می دهد.