تعیین منطقه مناسب برای تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی با استفاده از روش (topsis) در محیط GIS مطالعه موردی: حوضه آبی رفسنجان

در حوضه آبی رفسنجان به دلیل بهره برداری بیش از اندازه از آب-های زیرزمینی به منظور آبیاری باغات پسته افت بسیار بالای آب زیرزمینی را شاهد بوده ایم. افت سطح ایستابی می تواند اثرات بسیار مخربی در منطقه ایجاد نماید و بر روی سیستم های هیدرولوژیک و پدولوژیک و بیولوژیک به طور مستقیم و یا غیر-مستقیم اثر بگذارد. در این شرایط بهترین گزینه استفاده از روش های تغذیه مصنوعی می باشد. به همین خاطرما سعی نمودیم به کمک روش TOPSIS مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی سفره های آب زیرزمینی را در حوضه رفسنجان تشخیص دهیم. با توجه به این که عامل ارتفاع یکی از عوامل بسیار مهم در سیستم های محیطی بوده، عامل ارتفاع را به عنوان شاخصی برای تفکیک 6 منطقه نمونه قرار دادیم و حوضه رفسنجان را بر اساس ارتفاع به 6 منطقه جداگانه تقسیم نمودیم. از13 پارامتر موثر استفاده و این 6 منطقه را بر اساس ساختار مدل تاپسیس مورد ارزیابی قرار داده و نهایتا اولویت مناطق را از جهت تغذیه مصنوعی مشخص کردیم، که منطقه A4 در محدوده ارتفاعی 1745– 1610 متر بهترین منطقه و منطقه A1 در محدوده ارتفاعی 1430- 1018 نا مناسبترین منطقه برای تغذیه مصنوعی آب های زیرزمینی تشخیص داده شد.