مدل وایبل با اثرات شکنندگی در تحلیل بقای مبتلایان به سرطان کولورکتال

مدل های تحلیل بقا معمولا براساس فرض همگن بودن جامعه مورد مطالعه قرار می گیرند. این در حالی است که به دلیل اثرات تصادفی فردی غیرقابل مشاهده، چنین فرضی اغلب واقع گرایانه نیست. در واقع عدم در نظر گرفتن اثرات فردی در تحلیل بقا منجر به نتایج غیرواقعی می شود. لذا در این حالت مدل های آمیخته با اثرات تصادفی پیشنهاد می شوند که در تحلیل بقا به مدل های شکنندگی مشهور هستند. در این مقاله توزیع خانواده واریانس توانی به عنوان خانواده کلی و توزیع های گاما و وارون گاوسی به عنوان دو حالت خاص برای اثرات شکنندگی تصادفی معرفی و ارزیابی می شوند. سپس با استفاده از مدل های شکنندگی پارامتری خطرات متناسب با توزیع وایبل برای مخاطره پایه و توزیع گاما و وارون گاوسی برای اثرات شکنندگی، داده های مربوط به بقای مبتلایان به سرطان کولورکتال تحلیل شده اند