مقایسه ریزنشت کامپوزیت با بیس سیلوران در مقایسه با کامپوزیت های باانقباض کم با بیس متاکریلات

انتخاب بهترین ماده ترمیمی به جهت کاهش میزان ریزنشت در حفرات ClV، یکی از چالش های مهم در دندانپزشکی ترمیمی است. هدف از این مطالعه آزمایشگاهی مقایسه میزان ریزنشت کامپوزیت های با بیس سیلوران در مقایسه با کامپوزیت های بابیس متاکریلات با درصد انقباض کم در حفرات ClV می باشد. در این مطالعه آزمایشگاهی حفرات ClV در سطح باکال و لینگوال 24 دندان پرمولر و مولر انسانی تراشیده شد (48 حفره). دندانها به چهار گروه شش تایی (12حفره) تقسیم شدند: گروه یک: کامپوزیت LS System Adhesive Primer & Bond + Filtek P90 گروه دو: کامپوزیت Kalore-GC + Clearfil SE bond گروه سه: کامپوزیت Grandio + Clearfil SE bond گروه چهار: کامپوزیت Aelite LS Posterior + Clearfil SE bond. همه دندانها تحت دو هزار سیکل حرارتی قرار گرفتند. در نهایت دندانها در فوشین بازی 5/0 % به مدت 24 ساعت و در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار گرفتند و سپس دندانها برش داده شده و تحت استریومیکروسکوپ مشاهده شدند. آنالیز آماری با استفاده از تستهای Kruskal-Wallis و Dunn Procedure انجام شد و ریزنشت اکلوزال و جینجیوال با تست Wilcoxon مقایسه شد.
از نظر آماری تفاوت بین میزان ریزنشت اکلوزالی بین چهار گروه معنی دار نیست. (05/0 > p) ولی میزان ریزنشت جینجیوالی در گروه چهارم (Aelite) به طور معنی داری بیشتر از نمونه های ترمیم شده با سیلوران بود. (05/0 < p) در مقایسه میزان ریزنشت اکلوزالی و جینجیوالی در هر یک از گروه ها به جز در سیلوران و Kalore-GC میزان ریزنشت جینجیوالی به طور معنی داری بیشتر از ریزنشت اکلوزالی بود.(05/0 < p) سیلوران عملکرد بهتری نسبت به کامپوزیت های با بیس متاکریلات با انقباض کم به غیر از الیت در مطالعه حاضر نداشته است.