اثرات سمی بخارات فرمالدئید بربافت بیضه و پارامترهای اسپرم موش سوری بالغ

فرمالدئید (H2C=O) عضوی از خانواده آلدئیدها با ساده ترین مولکول آلی است که به صورت گسترده در صنایع استفاده می شود. هدف این مطالعه تجربی بررسی اثرات زیان آورفرمالدئید بر بافت بیضه و کیفیت اسپرم موش های سوری نر بود.
36 موش نربالغ نژاد NMR I به صورت تصادفی به سه گروه مساوی (n=12)تقسیم شدند گروه F1 باغلظت پائین و گروه F2 با غلظت بالای بخارات فرمالدئید در اتاقک مواجهه تنفسی به ترتیب با غلضت هایی معادل با ppm 10 ppm20 به مدت 10 روز، هر روز به مدت 8 ساعت مواجهه داشتند، گروه کنترل در این مدت هوای تازه دریافت می کرد. در پایان دوره مواجهه، نیمی از موش های هر گروه 24 ساعت پس از مواجهه (ب برای بررسی اثرات کوتاه مدت) و بقیه 35 روز بعد از پایان مواجهه (برای بررسی اثرات بلند مدت) کشته شدند بیضه موش ها برای آزمایشات بافت شناسی و بافت اپیدیدیم برای انجام آنالیز اسپرم برداشته شد.
نتایج حاصل از بررسی بلند مدت نشان دادکه در هر دو گروه تجربی تعداد اسپرم های گرفته شده از اپیدیدیم و درصد اسپرم ها با تحرک پیشرونده به صورت معنادار کمتراز گروه کنترل (01/0 >P) ودرصد اسپرم های غیرطبیعی بصورت معنی دار بیشتراز گروه کنترل بود (01/> P).مطالعه بافت شناسی بیضه (35 روز پس از مواجهه) نشان داد که فرمالدئید موجب آتروفی لوله های اسپرم ساز و ایجاد واکوئل دربافت اپیتلیال می گردد.
استنشاق فرمالدئید می تواند اثر تخریبی بر بافت بیضه داشته و کیفیت اسپرم را کاهش دهد.