بررسی اثرات کود نیتروژنه و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد شنبلیله در کشت دوم

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد شنبلیله در کشت دوم، آزمایشی مزرعه ای در سال زراعی 88-87 پس از برداشت برنج در منطقه گیلان (شهرستان شفت) به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرارانجام شد. کود نیتروژنه در چهار سطح (شاهد، 25، 50 و 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) به عنوان عامل اصلی و تراکم بوته شامل (60، 80، 100 و 120 بوته در متر مربع) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که اثر کود نیتروژن بر تعداد غلاف در شاخه، تعداد غلاف در گیاه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود. اثر تیمار تراکم بوته بر عملکرد بیولوژیک نیز معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه به میزان 1468 کیلوگرم در هکتار از 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. عملکرد دانه با عملکرد بیولوژیک همبستگی مثبت و معنی داری داشت. حداکثر عملکرد بیولوژیک با کاربرد 75 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و همچنین تراکم 120 بوته در متر مربع بدست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش و قرابت زیاد تیمار 75 کیلوگرم نیتروزن و تراکم 120 بوته در متر مربع با تیمار 50 کیلوگرم نیتروژن و 100 بوته در متر مربع در تجزیه خوشه ای، کاربرد تیمار اخیر به دلیل ملاحظات اقتصادی و زیست محیطی با مصرف کود و بذر کمتر توصیه می گردد.