ارزیابی و تحلیل توان اکولوژیک در جهت توسعه ی گردشگری با استفاده از فرآیند تحلیل شبکه ای (مطالعه ی موردی: ناحیه ی غرب فارس)

ارزیابی توان اکولوژیک سرزمین، بخش مهمی از برنامه های آمایش سرزمین محسوب می شود که به دنبال استفاده ی بهینه از فضا و سرزمین و توزیع عادلانه ی امکانات است. ناحیه ی غرب فارس از مناطق مهم و غنی در حوزه ی اکوتوریسم است که سرمایه-های متنوع گردشگری طبیعی و فرهنگی را در خود جای داده است. پژوهش حاضر، با هدف ارزیابی توان اکولوژیک ناحیه ی غرب استان فارس برای توسعه ی گردشگری و محافظت و استفاده ی پایدار آن، انجام شده است؛ بنابراین 13 معیار شیب، جهت شیب، ارتفاع، کاربری زمین، خاک، زمین شناسی، سکونت گاه های انسانی، تاسیسات خدماتی، مناطق حفاظت شده ی طبیعی، چشم اندازهای طبیعی، اقلیم، جاذبه های تاریخی و فرهنگی و راه های ارتباطی با استفاده از نظرات کارشناسان انتخاب شد و از طریق فرآیند تحلیل شبکه ای ارزیابی شد؛ سپس در GIS برای هر معیار نقشه ی مورد نظر تهیه و با ترکیب نقشه ها، نقشه ی نهایی توان اکولوژیک گردشگری ناحیه تهیه شد. نتایج حاصل از خروجی مدل فرآیند تحلیل شبکه ای نشان داد که قسمت های شرقی، شمالی و جنوبی در امتداد رشته کوه های زاگرس، توان اکولوژیک بالایی برای توسعه ی گردشگری مبتنی بر طبیعت با ویژگی تفرج گسترده دارند. بخش های مرکزی ناحیه برای توسعه ی تفرج متمرکز و گردشگری تاریخی و انسانی مستعد بوده و به سمت غرب ناحیه از ارزش اکولوژیک منطقه کاسته Tمی شود.