تاثیر روش های مختلف خاک ورزی در تهیه بستر بذر منوژرم بر عملکرد و کیفیت محصول چغندرقند

با هدف بررسی روش های مختلف خاک ورزی به منظور تهیه بستر مناسب جهت کاشت بذر منوژرم چغندرقند و تاثیر آن بر کمیت و کیفیت محصول، آزمایشی طی سال های 1384 و 1385 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب در استان فارس به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح و پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. آماده سازی کامل زمین در دو سطح پاییز و بهار و استفاده از ادوات خاک ورزی در شش سطح در کرت های فرعی قرار گرفتند. کرت های فرعی عبارت بودتد از: 1- شخم با گاوآهن برگردان دار در عمق 35-30 سانتی متر به همراه دیسک 2- شخم با گاوآهن برگردان دار در عمق 35-30 سانتی متر به همراه روتوتیلر 3- شخم با گاوآهن قلمی در عمق 35-30 سانتی متر به همراه دیسک 4- شخم با گاوآهن قلمی در عمق 35-30 سانتی متر به همراه روتوتیلر 5- زیرشکن به عمق 35-30 سانتی متر به همراه گاوآهن برگردان دار به عمق 30-25 + دیسک 6- زیرشکن به عمق 35-30 سانتی متر به همراه گاوآهن برگردان دار به عمق 30-25 به همراه روتوتیلر. متغیرهای جرم مخصوص ظاهری خاک، شاخص مخروط خاک، درصد سبز شدن، شاخص سرعت سبز شدن و ویژگی های کمی و کیفی اندازه گیری گردیدند. نتایج تفاوت معنی دار آماری بین آماده سازی زمین در پاییز و بهار و ادوات خاک ورزی از لحاظ متغیرهای اندازه گیری شده را نشان داد. استفاده از ادوات خاک ورزی در فصل پاییزدر مقایسه با فصل بهار کاهش بیشتری را در وزن مخصوص ظاهری و شاخص مخروط خاک نشان داد. هم چنین مقادیر درصد سبزشدن، شاخص سرعت سبزشدن و عملکرد مربوط به استفاده از تیمارهای خاک ورزی در پاییز بیشتر از بهار بود. سه عامل زمان کاربرد، نوع ادوات و عمق عملیات خاک ورزی توانست روی متغیرهای فوق موثر باشند. استفاده از گاوآهن برگردان دار در عمق 35-30 سانتی متر در فصل پاییز به همراه روتوتیلر باعث افزایش درصد سبزشدن (42/94%)، شاخص سرعت سبزشدن (93/4%)، خلوص شربت خام (68/82%)، عملکرد ریشه(81/81 تن در هکتار) و شکرسفید (84/11 تن در هکتار) شد.