تغییرات غلظت ویسفاتین،شاخص مقاومت به انسولین و نیمرخ لیپیدی پس از تمرینات استقامتی شنا در زنان چاق

آثار فعالیت بدنی در تعدیل شرایط التهابی ناشی از چاقی و روند پیری مشخص شده است. مطالعه حاضر تاثیر 10 هفته تمرین استقامتی شنا بر سطح ویسفاتین سرم، شاخص مقاومت به انسولین (IR-HOMA (و نیمرخ لیپیدی خون را در زنان چاق مورد بررسی قرار داده است.

16 زن چاق یایسه غیرفعال (شاخص توده بدنی 15/1±62/30 کیلوگرم برمترمربع و میانگین سنی9/3±25/54 سال) به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل در 10 هفته برنامه تمرینات استقامتی شنا (60-50 %ضربان قلب بیشینه)، سه جلسه در هفته شرکت کردند. سطح سرمی ویسفاتین، IR-HOMA ،نیمرخ لیپیدی و شاخصهای آنتروپومتریک قبل و 48 ساعت بعد از تمرین اندازهگیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون تی زوجی و مستقل و آزمون همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 05/0<P انجام گرفت.

اجرای 10 هفته تمرین استقامتی ضمن کاهش معنیدار سطح ویسفاتین (5/28 ،%045/0=P (و شاخص مقاومت به انسولین (85/34،% 005/0=P) بهبود نیمرخ لیپیدی و شاخصهای آنتروپومتریک را به همراه داشت (05/0<P). بنابر نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون، علیرغم وجود رابطه معنید ار بین سطوح ابتدایی ویسفاتین سرم با سطوح ابتدایی تری گلیسرید (720/0=r ،044/0=P) و (C-HDL 750/0=r، 032/0=P) بین تغییرات غلظت ویسفاتین با تغییرات هیچ یک از متغیرهای مورد بررسی رابطه معنیداری مشاهده نشد (05/0>P). مضافا ،(P =0/002) کمر محیط و (r=0/942 ،P=0/000) بدنی توده شاخص (r=0/898 ،P =0/002) وزن تغییرات با انسولین مقاومت تغییرات شاخص 906/0=r رابطه معنی دارداشت.

تمرینات استقامتی در کاهش غلظت ویسفاتین و بهبود نیمرخ لیپیدی و ترکیب بدن در زنان چاق یایسه غیرفعال موثر میباشد.