طراحی مجموعه مسکونی همساز با اقلیم خرمشهر

طراحی ساختمان ها بر اساس اصول معماری همساز با اقلیم هر منطقه، علاوه بر ایجاد آسایش حرارتی در فضای داخلی ساختمان، سبب کاهش مصرف سوخت و سالم سازی محیط زیست خواهد شد. این امر در مناطقی همچون خرمشهر که یکی از گرم ترین و حادترین مناطق اقلیمی کشور بوده و دارای شرایط آب و هوایی سخت است، اهمیت دو چندان می یابد. نتایج تحقیقات نشان می دهد که در صورت توجه به مسائل اقلیمی در طراحی ساختمان های این منطقه، استفاده از تاسیسات کنترل کننده فضاهای داخلی به حداقل ممکن می رسد. در پژوهش حاضر روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده، جمع آوری اطلاعات از طریق منابع کتابخانه ای، الکترونیکی و میدانی می باشد؛ به این ترتیب که به بررسی ویژگی های آب و هوایی خرمشهر و انطباق آن بر مطالعات اقلیمی چندین دانشمند در این زمینه پرداخته شده، در نهایت استانداردهای اقلیمی عناصر مختلف مسکن و مجموعه های مسکونی استخراج می گردد. نتایج این تحقیقات راهنمای مناسبی جهت طراحان و به عنوان مرجعی جهت دستیابی به اصول طراحی معماری ساختمان های مسکونی همساز با این بوم می باشد. نتایج بررسی پیرامون شرایط اقلیمی خرمشهر نشان دهنده آن است که مشکل عمده در این شهر، بادهای گرم و غبارآلود منطقه و نیز شدت گرما در فصول گرم می باشد که در برخی مواقع تمهیدات معماری اقلیمی پاسخگو نبوده، استفاده از کولر گازی را ضروری می سازد. اما در فصل زمستان با استفاده از سیستم های غیرفعال خورشیدی و گاه وسایل حرارتی بسیار ساده، آسایش حرارتی برقرار می گردد. طراحی مناسب اجزای مختلف مسکن و نیز مکان یابی مناسب مجموعه های مسکونی (در حاشیه جنوبی رودخانه کارون)، این امکان را فراهم می سازد که از شرایط اقلیمی به نحو مطلوب بهره گرفته شده، از ورود عوامل آب و هوایی نامطلوب تا حد امکان جلوگیری به عمل آید.