نتایج درمانی تزریق توام پلاسمای غنی از پلاکت و چربی در بیماران مبتلا به نارسایی ولوفارنژیال

پلاسمای غنی از پلاکت مشتق اتولوگ خون است که به تازگی اهمیت استفاده بالینی از آن در جراحی پلاستیک مورد توجه قرار گرفته است. در این مطالعه نتایج درمانی تزریق توام پلاسمای غنی از پلاکت و چربی در بیماران مبتلا به نارسایی ولوفارنژیال ارزیابی شد.
در این مطالعه آینده نگر، در 15 بیمار (9 نفر پسر و شش نفر دختر) در گروه سنی 20-15 سال مبتلا به شکاف کام و نارسایی ولوفارنژیال خفیف/ متوسط، تزریق ترکیب یک میلی لیتر Platelet-Rich Plasma (PRP) و چهار میلی لیتر چربی تحت سدیشن در دیواره خلفی حلق در محاذات ولوم روی فاشیای پره ورتبرال انجام شد. قبل از تزریق، شش هفته و شش ماه پس از تزریق با اندوسکوپی نازال صدای بیمار ضبط شد و پاتولوژی گفتاری بیمار توسط گفتار درمان تعیین شد.
جابه جایی ولار شش هفته پس از تزریق افزایش معناداری را نشان داد (049/0 P=). سایز Gap شش هفته پس از تزریق در 60% بیماران ناپدید شد (019/0 P=). شش ماه پس از تزریق میزان جابه جایی دیواره های طرفی فارنژیال در 3/73% موارد افزایش معناداری را نشان داد (04/0 P=). در ارزیابی آئرودینامیک، عبور هوا از بینی هنگام تکرار کلمات کاهش معناداری را داشت (05/0 P<). هم چنین ارزیابی گفتار درمانی بهبود معناداری را در کیفیت تکلم بیماران نشان داد (05/0 P<).
به نظر می رسد، تزریق توام پلاسمای غنی از پلاکت و چربی منجر به بهبود رزونانس صوتی و کاهش عبور هوا از بینی در موارد درمان شده می شود که می توان آن را جایگزین پروسیجرهای ماژور مانند ولوفارنژیوپلاستی در درمان نارسایی ولوفارنژیال خفیف/ متوسط نمود.