ارزیابی رابطه استرس شغلی و اعمال نا ایمن با حوادث شغلی در کارگران برقکار یک مدیریت توزیع نیروی برق

امروزه صنعت برق از نقطه نظر بروز حوادث شغلی از کانون های فوق العاده حساس در ایران به شمار می روند. حوادث ناشی از کار در ایران در این صنعت باعث مرگ و میر و جراحات تعداد زیادی از پرسنل برقکار و همچنین خسارات اقتصادی کلان به تاسیسات برق می شود. اعمال ناایمن و شرایط ناایمن و استرس شغلی به ترتیب به عنوان پیش فاکتورهای تاثیرگذار در افزایش ریسک بروز حوادث شغلی شناخته می شوند. اولین و مهم ترین گام در کنترل حوادث شغلی شناسایی علل بروز آن ها است و در همین راستا ارزیابی اعمال ناایمن کارگران توزیع برق یک مدیریت برق بعنوان هدف اصلی این مطالعه می باشد.
جمع آوری داده های مورد نیاز پژوهش با استفاده از تکنیک نمونه برداری از رفتار ایمنی، پرسشنامه استرس شغلی استاندارد شده و محاسبه شاخص های تحلیلی حوادث سال های قبل جمع آوری گردیدند. شیوه انتخاب نمونه ها از طریق نرم افزار Excell کاملا تصادفی انتخاب شد. آنالیز داده های بدست آمده از طریق نرم افزار Mini Tab14 و آزمون های مربوطه صورت گرفت.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که وجود شرایط ناایمن در محیط کار، اعمال ناایمن و استرس شغلی با حوادث رخ داده همگی ارتباط کاملا مستقیم و معنی داری داشته اند(Pvalue<0.05). این مطالعه نشان داد که وجود شرایط ناایمن محیط کار در افزایش اعمال ناایمن موثر بوده و 55 درصد کل موارد غیر ایمن را به خود اختصاص می دهد. همچنین تجزیه و تحلیل سوابق شغلی نظیر رابطه سن، مدرک تحصیلی، تعداد افراد تحت تکفل(P<0.01) و سابقه حوادث قبلی نشان داد که بین عوامل یاد شده رابطه معنی داری وجود دارد.
با توجه به یافته های حاصل از مطالعه می توان نتیجه گرفت که حذف، کاهش و کنترل فاکتورهای بررسی شده و شناسایی شده موثر در ایجاد استرس در کارگران صنعت برق و کاهش اعمال ناایمن نیازمند فرهنگ سازی ایمنی، سرمایه گذاری و اجرای یک برنامه مدون و سیستمی در سه مقوله ایجاد شرایط ایمن محیط کار و کاهش اعمال ناایمن و مدیریت کنترل استرس می باشد.