رابطه بین نگرش نسبت به روش های کمک باروری نوین و شاخص های جمعیت شناختی

امروزه با پیشرفت علم پزشکی، امکان باروری برای بسیاری از زوجین فراهم شده است ولی با توجه به ویژگی های این روش های درمانی و چالش های پیش روی آن، پذیرش آنها به عوامل متعددی بستگی دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ویژگی های جمعیت شناختی افراد نابارور با نگرش آن ها نسبت به روش های نوین کمک باروری انجام شد.
این مطالعه همبستگی توصیفی در تابستان سال 1391 بر روی 250 زن و مرد نابارور مراجعه کننده به مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری استان یزد انجام شد. افراد به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. اطلاعات توسط پرسشنامه دو قسمتی که حاوی مشخصات فردی و عبارات نگرشی بود، گردآوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) و آزمون های تی مستقل، آنوا و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
بین طول مدت ازدواج (01/0=p)، مدت زمان ناباروری (001/0=p)، سن (04/0=p) و میزان درآمد ماهیانه (004/0=p) با نگرش افراد نسبت به روش های کمک باروری نوین ارتباط آماری معنی داری وجود داشت، ولی بین جنسیت، سطح تحصیلات و نوع سکونت با نگرش افراد نسبت به روش های کمک باروری تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0

نتیجه گیری

طولانی شدن مدت زمان ازدواج، مدت زمان ناباروری، افزایش سن و وضعیت اقتصادی مناسب، نگرش زنان و مردان نابارور نسبت به روش های کمک باروری را تحت تاثیر قرار می دهد.