نقش راهبردهای مقابله ای در مشکلات روانی بیماران دیابتی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مشکلات روانی و راهبردهای مقابله ای و بررسی نقش راهبردهای مقابله ای در میزان بروز مشکلات روانی در بین بیماران دیابتی بود.
50 بیمار دیابتی(18 نفر نوع 1 یا وابسته به انسولین و 32 نفر نوع 2 یا غیر وابسته به انسولین) از مرکز بیماران دیابتی مرکز بهداشت شهرستان فیروزآباد به شیوه در دسترس انتخاب و با تکمیل چک لیست راهبردهای مقابله ای و پرسش نامه تجدید نظر شده فهرست علائم 90 سوالی(SCL-90-R) در این پژوهش شرکت کردند. از روش های همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام برای بررسی و تبیین ارتباط بین مشکلات روان شناختی و راهبردهای مقابله ای و تحلیل واریانس چند متغیره برای مقایسه دو گروه بیماران دیابتی از نظر مشکلات روان شناختی و راهبردهای مقابله ای استفاده شد.
یافته های پژوهش: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که ابتلا به اختلالات روانی در بیماران دیابتی بالا است و بیماران دیابت نوع 1 نسبت به بیماران دیابت نوع 2 مشکلات روان شناختی بیشتری را تجربه می کنند. بین راهبردهای مقابله ای بیماران دیابت نوع 1 و 2 با یکدیگر تفاوت معناداری وجود نداشت. بین راهبردهای مقابله ای هیان مدار و کم اثر با مشکلات روان شناختی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت(P<0.05) و راهبردهای مقابله ای ناکارآمد به ویژه راهبردهای هیجان مدار و کم اثر توانستند احتمال ابتلا به اختلالات روانی را پیش بینی نمایند.(P<0.05) راهبردهای مقابله ای نقش موثری در تببین مشکلات روانی بیماران دیابت دارند.