بررسی کیفیت زندگی و ابعاد آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

بیماری دیابت یکی از شایع ترین بیماری های متابولیک با عوارض ناتوان کننده، با سیر مزمن و نامحسوس است. مزمن بودن دیابت و عوارض بالقوه آن اغلب باعث هزینه های مالی زیاد و کاهش کیفیت زندگی می شود. لذا این مطالعه با هدف بررسی کیفیت زندگی و ابعاد آن و توصیف متغیرهای فردی و اجتماعی موثر بر کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شده است. این مطالعه از نوع مقطعی بود، که در آن 224 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به انستیتو غدد درون ریز و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی ایران شرکت کردند. داده ها از طریق پرسشنامه مشخصات فردی و اجتماعی و پرسشنامه کیفیت زندگی که دارای 5 بعد جسمی، روانی، اجتماعی، اقتصادی و بیماری و درمان بود، جمع آوری شده و سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مناسب، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل نشان داد که در بعد جسمی کیفیت زندگی 53/3 درصد افراد نمره بیشتر از میانگین را کسب کردند همچنین دربعد روانی 63/4 درصد افراد، در بعد اجتماعی 65/4 درصد، در بعد اقتصادی 51/8 درصد و در بعد بیماری و درمان نیز 51/4 درصد افراد نمره بیشتر از میانگین را کسب کردند و کیفیت زندگی کلی با متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، وضعیت اقتصادی و عوارض دیابت ارتباط معنی دار آماری داشت. ارزیابی کیفیت زندگی بیماران دیابتی با توجه به عوامل فردی و اجتماعی موثر بر کیفیت زندگی، اطلاعاتی را فراهم می کند که می توان از آن در جهت برنامه ریزی مداخلاتی برای مدیریت بهتر دیابت و دستیابی به افزایش کیفیت زندگی این بیماران، استفاده کرد.