ارزیابی کیفی تناسب اراضی ایستگاه تحقیقاتی کرکج برای چغندر قند، پیاز و گلرنگ با روش های محدودیت ساده و پارامتریک ریشه دوم

این تحقیق در اراضی ایستگاه تحقیقاتی کرکج واقع در 12کیلومتری شرق تبریز جهت ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای محصولات چغندر قند، پیاز و گلرنگ صورت گرفته است. اطلاعات خاکشناسی بر اساس مطالعه 11 پروفیل خاک در اراضی مذکور و داده های اقلیمی از ایستگاه کلیماتولوژی خلعت پوشان تهیه گردید. همه نیازهای زمین نما، خاک و اقلیمی چغندر قند، پیاز و گلرنگ از جداول ارائه شده توسط سایس و همکاران اقتباس و با استفاده از آنها کلاس تناسب کیفی برای محصولات ذکر شده به روش محدودیت ساده و ریشه دوم مشخص گردید. نتایج نشان داد که منطقه مورد مطالعه برای کشت پیاز و گلرنگ از نظر اقلیمی مناسب و برای چغندرقند دارای تناسب متوسط است. بنابراین تعیین کلاس نهائی تناسب تابع خاک، شرایط زمین، نوع کشت و کار و مدیریت تولید محصول مب باشد. بر اساس سیستم محدودیت ساده تقریبا 9% اراضی دارای تناسب متوسط (S2) و 91% اراضی با تناسب بحرانی (S3) برای کشت چغندرهستند. در این منطقه به ترتیب 18%، 45/45%، 2/18 % و 35/18 %در کلاس های S2، S3، N1 (بالفعل نامتناسب ولی بالقوه متناسب) و N2 (نامتناسب) برای پیاز قرار می گیرند. همچنین در منطقه مطالعاتی 82% و 18% به ترتیب در کلاس های S3 و N2 برای گلرنگ اختصاص می یابند. در روش ریشه دوم 45/45 % اراضی در کلاس S3 و 55/54 % بقیه دارای کلاس N (نامناسب) برای چغندر بوده و برای کشت پیاز 18/18 % اراضی در کلاس S2، 45/45% در کلاس S3 و 37/36% در کلاس N، اما برای گلرنگ 45/45 % اراضی در کلاس S3 و 55/54 % در کلاس N می باشند. براساس نتایج حاصله اقلیم برای محصولات پیاز و گلرنگ با تناسب بالا (S1) بوده و برای چغندرقند دارای تناسب متوسط (S2) می باشد. بعلاوه مهمترین محدویت های خاک منطقه خصوصیات حاصلخیزی از جمله pH و مواد آلی می باشد.