بررسی عوامل موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه تهران به منظور ارائه مدلی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی آنها

تحقیق حاضر به منظور بررسی رابطه بین متغیرهای موثر بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی دانشگاه تهران انجام شده است. جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشکده-های فنی و مهندسی دانشگاه تهران بود. روش نمونه گیری به صورت طبقه ای نسبتی و تعداد کل نمونه 216 نفر بود. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودنظم ده چن (2001)، پرسشنامه هوش هیجانی سبیریاشرینگ و پرسشنامه ساختار هدف کلاسی میگدلی بود و برای اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانشجویان از معدل کل دانشجویان استفاده شد. آزمونهای آماری مورد استفاده شامل آمار توصیفی و آمار استنباطی (رگرسیون چندگانه و تحلیل مسیر) بود. نتایج تحقیق بیان کننده آن است که در متغیر راهبردهای خودتنظیمی مولفه های راهبردهای شناختی و فراشناختی، مدیریت تلاش، همیاری در یادگیری و جست وجوی کمک یادگیری، در متغیر هوش هیجانی مولفه های خودانگیزی، خود کنترلی، مهارتهای اجتماعی و خودآگاهی و در متغیر ساختار هدف کلاس درس مولفه اهداف تبحری و عملکرد گرا دارای قدرت پیش بینی کنندگی پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده-های فنی و مهندسی دانشگاه تهران است. همچنین، با توجه به متغیرهای موجود مدلی برای پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانشجویان ارائه شده است.